در سال ۱۴۰۳، بانا در مقام مشاور حقوقی، در سه شکایت مهم رقابتی که از سوی بازیگران حوزه اقتصاد دیجیتال علیه رویه‌های محدودکننده پلتفرم‌های بزرگ مطرح شدند، نقش‌آفرینی مؤثری داشت. این پرونده‌ها که در شورای رقابت طرح شدند، نه‌تنها به دفاع از حقوق رقابتی بازیگران نوآور کمک کردند، بلکه برخی از مهم‌ترین مداخلات نهاد رقابت در بازارهای دیجیتال ایران را رقم زدند. بانا در طراحی راهبرد، تنظیم شکایت‌ها و استدلال حقوقی آن‌ها، نقش مرکزی داشت.
شکایت تپسی از اسنپ‌فود
تپسی، به‌عنوان یکی از تازه‌واردان بازار سفارش آنلاین غذا، در بدو ورود خود با دیوار بلندی از محدودیت‌های ضدرقابتی روبرو شد. اسنپ‌فود به‌عنوان بازیگر غالب بازار، با استفاده از قراردادهای انحصاری و ارائه تخفیف‌های بسیار بالا به رستوران‌هایی که صرفاً با خود همکاری می‌کردند، عملاً مانع از فعالیت مؤثر پلتفرم‌های تازه‌نفس می‌شد. رستوران‌هایی که تصمیم می‌گرفتند هم‌زمان با اسنپ‌فود و تپسی کار کنند، با کاهش نمایش، حذف از لیست‌ها، یا تهدید به قطع همکاری روبرو می‌شدند.
بانا به‌عنوان مشاور حقوقی تپسی، با تدوین شکایتی مستند به شورای رقابت، این رویه‌ها را مصداق سوءاستفاده از قدرت مسلط و اخلال در رقابت دانست. در این شکایت، تأکید شد که اعمال چنین محدودیت‌هایی، نه‌تنها به ضرر رقبا بلکه در بلندمدت به ضرر مصرف‌کنندگان و کل بازار خواهد بود. رفتار اسنپ‌فود باعث انسداد رقابت در بسیاری از شهرها شده بود و مانع از توسعه طبیعی پلتفرم‌های دیگر می‌شد.
پرونده تپسی علیه اسنپ‌فود به‌عنوان یکی از نخستین دعاوی جدی رقابتی در حوزه پلتفرم‌های سفارش آنلاین ایرانی شناخته شد و شورای رقابت با ورود به ماهیت رفتارهای ضدرقابتی پلتفرم‌ها، قدمی مهم در جهت تنظیم این بازار برداشت.
شکایت زودکس از اسنپ‌فود
زودکس برخلاف تپسی‌فود، از سال ۱۳۹۸ به‌صورت بومی در بازار سفارش غذای آنلاین فعال بود و به‌ویژه در استان کرمان به جایگاه مناسبی در بازار دست یافته بود. با این حال، زمانی که تلاش کرد وارد شهرهای بزرگ‌تری مانند مشهد، قم یا یزد شود، با یک مانع جدی مواجه می‌شد: قراردادهای انحصاری اسنپ‌فود با رستوران‌ها. این قراردادها، رستوران‌ها را از همکاری هم‌زمان با سایر پلتفرم‌ها منع می‌کرد و در صورت تخطی، آن‌ها را با تنبیهات درون‌پلتفرمی مواجه می‌ساخت.
زودکس با همراهی حقوقی بانا، شکایتی مجزا ولی محتوایی مشابه با پرونده تپسی ثبت کرد. با این تفاوت که زودکس توانست مدارک روشن‌تری از رفتارهای طردکننده اسنپ‌فود ارائه کند. در شکایت زودکس، شواهدی وجود داشت که رستوران‌هایی از این پلتفرم خارج شده‌اند یا همکاری خود را متوقف کرده‌اند، صرفاً به دلیل الزام‌های قراردادی اسنپ‌فود. به بیان دیگر، اسنپ‌فود با تهدید به اخذ جریمه های سنگین، رستوران‌ها را از همکاری با زودکس منصرف می‌کرد.
این شکایت، که بانا نقش محوری در طراحی حقوقی آن داشت، موقعیت متفاوتی نسبت به تپسی‌فود ایجاد کرد: نشان داد که حتی بازیگران باسابقه و موفق محلی نیز قربانی فضای انحصاری ایجادشده توسط اسنپ فود هستند. پرونده زودکس نشان داد که رقابت سالم، نه‌تنها برای نوآوری و انتخاب مصرف‌کننده، بلکه برای تداوم کسب‌وکارهای محلی هم حیاتی است.
شکایت ازکی‌وام و دیجی‌پی از اسنپ‌پی
در حوزه فین‌تک و به‌ویژه در بازار BNPL (خدمات اعتباری کوتاه‌مدت)، دو شرکت نوآور ازکی‌وام و دیجی‌پی در مواجهه با سیاست‌های محدودکننده اسنپ‌پی، با همراهی حقوقی بانا، شکایتی رسمی را در شورای رقابت ثبت کردند. اسنپ‌پی در این بازار نوظهور، با اعطای تخفیف‌های بزرگ تنها به پذیرندگانی که حاضر به عدم همکاری با سایر رقبا بودند، عملاً امکان دسترسی سایر شرکت‌ها به شبکه فروش را محدود کرده بود.
بانا با طراحی چارچوب حقوقی شکایت، رویه‌های محدودکننده و اثرات آن‌ها بر رقابت را تبیین کرد. این پرونده برای نخستین‌بار، سازوکارهای غیرشفاف قراردادهای پلتفرم‌های فین‌تکی را در معرض بررسی قرار داد.
این شکایت به یکی از متمایزترین و مهم‌ترین پرونده‌های رقابت در بازارهای دیجیتال ایران تبدیل شد. علاوه بر اثرات حقوقی، این پرونده پیام مهمی به کل صنعت فین‌تک منتقل کرد: توسعه بازار باید بر مبنای شفافیت، رقابت‌پذیری و امکان ورود برای بازیگران جدید صورت گیرد، نه از طریق تسلط بر پایه قراردادهای انحصاری.